Lata gierkowskie przyniosły decyzję o przeprofilowaniu firmy i ukierunkowaniu produkcji przede wszystkim na dywany wełniane. Uchwałą rządu z 1972 r. przystąpiono do budowy nowej fabryki przy ul. Dąbrowskiego 247. Lokalizacja na tzw. Dąbrowie Przemysłowej była wyrazem koncepcji likwidacji obiektów przemysłowych z centrum miasta i stworzenia pierścienia przemysłowego na obrzeżach Łodzi, oddzielonego od dzielnic mieszkalnych ochronnym pasem terenów zadrzewionych. Budowę ukończono po 24 miesiącach. Producent dywanów był w stanie wyprodukować samodzielnie dywany i chodniki z wełny od początku do końca, ponieważ był w stanie przeprowadzić cały cykl technologiczny, począwszy od farbiarni i skończywszy na wykończalni.

W 1975 r. osiągnięto pełną zdolność produkcyjną, wytwarzając 1,5 mln m2 dywanów, a także 0,5 mln m2 tkanin obiciowych i wyrobów igłowych. Szczególnie istotnym osiągnięciem było skuteczne wejście na zagraniczne rynki zbytu, m.in. rynki krajów arabskich. Tradycyjne dywany z Dywilanu chętnie kupowali nawet arabscy szejkowie. W latach 1975 - 1976 na tamtejszy rynek eksportowano 40% produkcji, a w 1979 r. już 60%.

W roku 1974 w drodze konkursu ogłoszonego wśród pracowników fabryka zyskała nową nazwę Fabryka Dywanów Dywilan. Dywilan był najważniejszym polskim producentem dywanów i chodników wełnianych.

Początek lat 90. przeszedł do historii firmy jako okres typowych problemów dla większości przedsiębiorstw przemysłu lekkiego w kraju. Na problemy finansowe duży wpływ miała wojna w Zatoce Perskiej, która przerwała znaczne dostawy na tamtejszy rynek. Z dnia na dzień fabryka pozostała z nie wysłanymi dywanami, za co z kolei budżet państwa obciążył fabrykę karą za ponadnormatywne zapasy.

Producent dywanów Dywilan nie sprostał tym wyzwaniom i narastające zadłużenie doprowadziło do ogłoszenia w czerwcu 1999 r. upadłości przedsiębiorstwa. Budynki i maszyny kupiło kilkunastu prywatnych przedsiębiorców, dokumenty przekazano do archiwum i Muzeum Włókienniczego, a dywany propagandowe i okolicznościowe do Muzeum Zamoyskich w Kozłówce koło Puław.